sygnał binarny
Encyklopedia PWN
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
przetwarzanie analogowo-cyfrowe, przetwarzanie A/C,
przetwarzanie sygnału analogowego w sygnał cyfrowy (sygnał);
telekom. w systemach teletransmisyjnych zasada tworzenia sygnałów cyfrowych o dużej przepływności przez łączenie sygnałów o mniejszej przepływności;
teoria przekazywania wiadomości ze źródła wiadomości do obiektu ich przeznaczenia — odbiorcy (ujścia);
przetwarzanie cyfrowo-analogowe, przetwarzanie C/A,
elektr. przetwarzanie sygnału cyfrowego na odpowiadający mu sygnał analogowy (sygnał);
urządzenie do magnetooptycznego zapisu (i odczytu) sygnału fonicznego na miniaturowym dysku magnetoopt. (minidysku, dysku MD).